Sauðarárfoss og foss Gaudi

Í spurningaþættinum Gettu betur í gærkveldi var spurt hvað orðið nostalgía merkti. Erfiðlega gekk hinum spöku menntskælingum að svara spurningunni en nostalgía merkir ‘söknuður eftir liðinni tíð’ eða ‘heimþrá’.

Það er ekki laust við að þetta ástand hafi komið yfir mig í Park Guell eða  Gaudi garðinum fyrir tæpum hálfum mánuði.

Þegar gengið er niður úr garðinum er lækur rennur niður hlíðina fagurlega skreyttur. Í miðjum læknum er mjög þekkt eðla.  Þegar ég gekk niður stigann og virti fyrir mér umgjörðina þá var ég allt í einu kominn í heim Sauðárfoss sem tengdist Jöklu. Í dag er þessi foss á miklu dýpi í Hálsalóni.

Gaudi hafði sett eðlu í fossinn í stað skötuorms en þeir lifa í leðju hálendisvatna.

Augnabliksfólk við Sauðárfoss í júlí 2005.

Lækurinn eða fossinn sem Gaudi hannaði. Það var mikill mannfjöldi þarna, mest fólk frá Asíu og geysimikið myndað.

Sauðárfoss í mörgum þrepum.

Eðlan fræga, eitt af táknum Barcelona. Þegar nóg vatn er í borginni lekur vant úr skolti eðlunnar.  Skötuormur er langstærsta krabbadýrið sem lifir í ferskvatni á Íslandi og er alveg stórmerkilegt líffræðilegt fyrirbæri.

Humarbærinn Hornafjörður

Hornafjörður er humarbærinn á Íslandi. Humar er veiddur og ræktaður í bænum, auk þess er árlega haldin Humarhátið sem hefð er komin á.  Ekki má gleyma nýjum veitingastað, Humarhöfninni.

Það er fleiri sem hafa áhuga á humri og finnst góður matur. Ég rakst á þennan humar í Barcelona um síðustu helgi. Hann er glæsilegur í hverfi stutt frá hinni þekktu La Rambla og tengist Olympíuþorpinu við höfnina. Humarinn fer ekki framhjá neinum.

Bærinn ætti að efna til samkeppni um gerð útilistaverks með humar sem fyrirmynd. Hann gæti farið vel við pípuhliðið. Humarbærinn Hornafjörður, raunverulegt aðdráttarafl fyrir ferðamenn.

Bærinn ætti að efna til samkeppni um gerð útilistaverks með humar sem fyrirmynd.

 

Færeyjar - Ísland 87-80

Færeyingar höfðu sigur í könnun National Geographic um bestu eyjurnar í veröldinni. Urðu nokkru hærri en Íslendingar, hlutu 87 stig en við enduðum með 80.

Í umsögn um Færeyjar kemur fram að eyjarnar eru vinalegar og óspilltar. Fjarlægar og svalar, einnig lausar við alltof mikið af ferðamönnum.  Athyglisverðar hafnir og fossar.

Fossar? Ekki hef ég heyrt það fyrr. Það eru fá stöðuvötn í Færeyjum og úrkoma rennur niður brattar hlíðarnar. Þetta eru litir fossar eða lækir. Eflaust mjög sjarmerandi. Ég fór því að leita að færeyskum fossum og fann þennan foss, Fossá en hann þykir einna tilkomumestur. Hann er alls 140 metra hár og lengsta bunan er 61 metri að lengd. Til samanburðar er Glymur í Botnsá, 190 metra hár.

Við töpum um 15 fossum þegar Jökulsá á Fljótsdal er þurrkuð upp, nokkrir af þeim fossum eru mjög tignarlegir og á heimsmælikvarða. Einn af þeim er Kirkjufoss sem Íslandshreyfingin byggði kosningabaráttu sína á. Hann er glæsilegur þrepa foss. 

Hér er mynd af Fossá í Færeyjum. 

Bestu eyjar í heimi

Ferðatímarit National Geographic kemur út sex sinnum á ári.  Í síðasta blaði er merkileg könnun á hversu heillandi eyjar eru fyrir ferðamenn. Alls eru 111 eyjar á listanum Bestu eyjar í heimi og höfðu 552 sérfræðingar kosningarétt. Í könnuninni eru ýmsir umhverfisþættir skoðaðir m.t.t. ferðamennsku.

Ísland er á topp 10 listanum, hvað annað, með 80 stig af 100 mögulegum.  Í efsta flokk með 77 stig eða hærra, eyjarnar sem komu best út.

87  Faroe Islands, Denmark
84  Azores, Portugal
82  Lofoten, Norway
82  Shetland Islands, Scotland
82  Chiloé, Chile
81  Isle of Skye, Scotland
80  Kangaroo Island, South Australia
80  Mackinac Island, Michigan
80  Iceland
79  Molokai, Hawaii

78  Aran Islands, Ireland
78  Texel, Netherlands
77  Dominica
77  Grenadines

Umsögnin í ferðatímaritinu um Ísland er á þessa leið.

Dramatískt landslag, einstök menning og Íslendingar vel meðvitaðir um umhverfið. En ný álver og virkjanir gætu haft slæm áhrif á aðdráttarafl. Vistvænar náttúruskoðanir andstaðan við hvalveiðar.

"Dramatic landscapes, unique culture, and high environmental awareness, but "new smelters and hydroelectric projects may affect attractivness."  Ecotours operators at odds with whalers.

Íslendingar þurfa að vanda sig í stóriðjumálum ef við ætlum að halda okkur ofarlega á svona viðrulegum listum. Einnig er umhverfisvitundin ofmetin að mínu mati, eða hvað?

Næsti flokkur eru eyjar sem ganga vel: Tasmania í Ástralínu (76), Bornhólmur í Danmörku (76), Mön (73) og Sardinía (71). 

Í flokknum, eyjar í jafnvægi eru m.a. Kanarí eyjar (52),  Puerto Rico (51).

Eyjar í vandamálum: Aruba í Karabíska hafinu (48), Phuket í Tælandi (46), Jamaíka (44) og Ibisa (37). 

Hér er mynd af vita frá Kallsey í Færeyjum, sigureynni. 

Með Leifi Erni á Cho Oyu

Við Særún fórum í ferðalag með Leifi Erni Svavarssyni á Cho Oyu (8201 m) í kvöld.  Hann var vel setinn Salurinn er stuttklipptur Leifur sagði frá ferð sinni í máli og myndum á sjötta hæsta fjall jarðar. Leifur er fjallsækinn og vann það afrek aðfaranótt 2. október sl. að standa á hátindi fjallsins. Hann sagði skemmtilega frá baráttu við hæðarveiki, hugrökku leiðangursfólki, lífinu í Tíbet og útsýni fá toppi fjallsins. Leifur var í átta manna leiðangri og skipulagði Adventure Consultants    ferðaskrifstofan ævintýrið. Í hópnum voru ýmsir kynlegir kvistir, m.a. einfættur maður, mæðgur og milljónamæringar.

Cho Oyu er í Himalaya fjallgarðinum og er aðeins 20 km vestan við Mt. Everest, við landamæri Kína (Tíbet) og Nepal. Cho Oyu þýðir "Turquoise Goddness" eða Himinblár Guð.

Mér finnst ávallt gaman á fjallasýningum og heyra fjallsögur. Leifur var fjallhress og hreif salinn með sér. Mig langar alltaf í svona ferð. Hins vegar er þetta mikil þolraun og  þegar  hann sagði frá því að hann hefði misst sjón á öðru auganu á toppnum og hún dottið inn í  sjöþúsund metra hæð þá komst maður niður á jörðina.  Þessi  hávöxnu Himalayafjöll eru of stór fyrir mig.

Það var gaman að sjá gulu línuna (yellow band) í 7.700 metra hæð í Cho Oyu, en sú rönd sést í öllum fjöllum Himalaya yfir átta þúsund metra hæð. 

 

Leifur sýndi einnig mannlífsmyndir frá Nepal og Tíbet undir þjóðlegum tónum og gaf það skemmtilegan sýningunni skemmtilegan anda.  Athyglisvert var að sjá hversu miklar framkvæmdir eru í Tíbet undir stjórn Kínverja. Gott vegakerfi og mikil uppbygging og eru Olympiuleikarnir drifkrafturinn.  

 

Við Særún skemmtum okkur vel ásamt rúmlega 350 öðrum fjallhressum Íslendingum. 

 

 

Hvað eiga Hornafjörður og Schwarzsee sameiginlegt?

Ég tók þykka bók að láni í Bókasafni Kópavogs um daginn. Fjallamenn heitir hún frá árinu 1946. Höfundur er Guðmundur Einarsson frá Miðdal. Ég var ekki viss um að komast í gegnum doðrantinn og ætlaði að fletta í gegnum verkið hjá listamanninum en hann teiknaði margar myndir sem birtast í bókinni.  Eftir að hafa komist í gegnum fyrsta kaflann leist mér mjög vel á verkið. Guðmundur hefur verið mikill raunvísindamaður og hefur góðan stíl. Það er alltaf gaman að lesa lýsingar ferðamanna á Hornafirði. Allir alltaf jafn jákvæðir enda Hornfirðingar höfðingjar heim að sækja.

Hann er að fara í ferð um Vatnajökul austanverðan og kemur með strandferðaskipi til Hornafjarðar.(bls. 84)

 

"Hornafjörður á engan sinn líka að margbreytilegri fegurð. Þó er til í smækkaðri mynd líking af skriðjöklunum fimm, sem steypast þar í hálfhring ofan af hájöklinum. Það er við Schwartzsee (Svartavatn) í Zillertal í austurrísku Ölpunum. Ekki skorti góðar viðtökur í gistihúsinu og hjá öðrum íbúum þorpsins. Það er alltaf gaman að koma í þorp, þar sem maður getur átt von á að mæta kúm og kindum á götunni og sér fólkið með amboð um öxl eða þá akandi með skarkola og annan fisk utan úr firðinum; fiskmeti, sem varla er metið til peninga, af því að hægt er að sækja það fyrirhafnarlítið."

 

Ég fór strax á Netið og leitaði að þessari perlu í austurrísku Ölpunum. En gekk illa að finna staðinn. Stafsetningin á Svartavatni hefur líklega breyst með árunum. Þegar leitað var eftir Schwarzsee kom mikið af síðum. En staðurinn er í 2.472 m hæð í Zillertal dalnum. 

Það er rétt hjá Guðmundi, staðirnir tveir eiga margt sameiginlegt. Ég stefni til Tíról í gönguferð á næstu árum og einnig að jóðla. Verzt að kunna ekkert á skíði en ég veit aðeins um einn Hornfirðing sem kann þá íþrótt.

 

 

 

 

 

Tenglar: 

http://www.naturpark-zillertal.at/index.php?id=1015 

http://www.summitpost.org/image/176413/176305/berlinerspitze-from-schwarzsee.html 

Hafnarfjall

Hvaða fjall velja tveir Hornfirðingar til uppgöngu á Vesturlandi í dagsferð í október? Jú, svarið er augljóst. Hafnarfjall. Ég og fermingarbróðir minn, Arnþór Gunnarsson eyddu sunnudeginum síðasta í eftirminnilega fjallgöngu.

Hafnarfjall er þekktast fyrir að ala af sér sterka vinda sem vegfarendum um Vesturlandsveg er meinilla við.  Hafnarfjall rís gegnt Borgarfirði upp í 600-844 m hæð í hæstu kollum og eggjum. Er það skriðurunnið frá brúnum og niður undir jafnsléttu, að kalla. Skriðurnar eru dæmigerðar fyrir megineldstöðvar, með grágrænni slikju og grábölvaðar til gangs. Fjallið er sundurskorið af dölum og klífur Hrafnadalur fjallið niður en þar hefur verið miðja megineldstöðvar. Eiga dalirnir eflaust sinn þátt í að efla vindstyrk. Virka sem vindgöng. 

 

 

Eftir tveggja tíma rölt var komið upp á vestasta hluta Hafnarfjalls. Þar var álkassi fyrir gestabók í 800 m hæð sem Hótel Venus hafði komið upp árið 1998. Það er ávallt gaman að kvitta fyrir sig á fjöllum. Gestabókin var frá lok júlímánaðar 2005. Síðast færsla var mánaðar gömul svo umferð í september hefur ekki verið mikil enda mikill rigningarmánuður. Þokuslæðingur var yfir Faxaflóa og Skarðsheiði svo hvorki sást í hvasst Skessuhorn né tignarlegt Heiðarhorn. Bærinn Höfn sem fjallið dregur nafn sitt af sást vel í jaðri fjallsins. Borgarnes sást í þokumóðu. Það heyrðist vel í umferðinni á Vesturlandsvegi þrátt fyrir hæðarmuninn.

Eftir að hafa snætt samlokur og vatn var haldið á Gildashnjúk sem var næsti tindur í fjögurra tinda göngu. Hann gnæfir hæst tinda í Hafnarfjalli, teygir sig í 844 metra hæð. Þar er einnig gestabók. Þeir eru góðir heima að sækja Borgnesingar.  Vírnet kom gestabókinni fyrir á toppnum.

 

 

 

Meiningin var að fara hringleið og koma niður austan megin í fjallinu, niður Klausturhólatungu. Þeirri leið er lýst í bókinni Fólk á fjöllum - gönguleiðir á 101 tind. Þegar við vorum komnir að áætlaðri niðurleið fóru að renna á okkur tvær grímur. Það  var mjög bratt niður og klettabelti. Við kryfjuðum lýsinguna í bókinni einsog um ljóð væri að ræða og lögðum túlkun okkar í hvert orð. Leiðarlýsingin lýsti hinsvegar hinum hringnum og þar var lýst því að finna þyrfti geil. Eftir að hafa reynt að lesa landið og fylgja öllum vísbendingum ákváðum við að snúa til baka.

Þegar heim var komið voru menn ekki alveg sáttir. Markmiðinu var náð í að komast á fjóra tinda og kvitta í tvær gestabækur en við báðum ósigur fyrir geilinni.  Því var farið á Netið og leit hafin af ferðasögum á Hafnarfjall. Eftir nokkra leit fannst frábær lýsing frá Tindátum en þeir eru að ganga á öll fjöll í endurbættu bókinni Fólk á fjöllum - gönguleiðir á 151 tind.  Vefur þeirra er til mikillar fyrirmyndar. Fínar lýsingar með frábærum myndum.

Þar segir meðal annars:

"Stórskemmtileg kvöldganga um Hafnarfjall. Þarna voru sumir að friða samviskuna, höfðu krossað við fjallið út á göngu á Gildalshnjúk en ekki farið hringinn sem Bókin lýsir - aðrir höfðu aldrei á fjallið komið. Eitt af markmiðunum var að sjálfsögðu að finna geilina auðveldu gegnum hamrabeltin - margir höfðu haldið því fram að hún væri hreinn skáldskapur. Það var ekki laust við að við værum sjálf orðin þeirra skoðunar þegar nýjasti tindátinn, Gunnar Hjartarson, fann hana. Þetta varð svo lykillinn að skemmtilegri hringgöngu."

Fólkið sem kom neðanfrá gekk brösuglega að finna geilina. Hvað þá okkur sem komu ofanfrá. Svo maður gagnrýni aðeins bókina sem við vorum með, þá er leiðarlýsingin þarna ónákvæm, bæði kort og texti. Maður með hund hafði verið deginum áður og röktum við slóð hundsins. Flækti slóð hans einnig málin. Einnig hurfu allar slóðir sem hægt var að fylgja eftir að komið var niður af tindi 3. Það mætti varða leiðina að geilinni.

 

Látum GPS punkta fyrir tindana fjóra fylgja með. 

Hafnarfjall V     797  64.29.757         021.54.616
Gildalshnjúkur  843  64.29.605         021.53.938
Þverfell             824  64.29.692         021.53.228 

Klausturtunguhóll     716  64.29.892         021.52.183 

 

 

 

 

 

 

Heimildir:

Ferðafélag Íslands, árbók 2004. Borgarfjarðarhérað milli Mýra og Hafnarfjalla. 

Vefsíða Tindáta, http://leifur.smugmug.com/gallery/3094770#169146287
 

Haustlitir á Þingvöllum

Á forsíðu Morgunblaðsins og Fréttablaðsins í morgun voru haustlitamyndir í aðalhlutverki. Stærstu blöð landsins sammála um að haustið sé komið. Ég var svo heppinn að komast í haustferð á Þingvelli á laugardaginn með starfsfólki hjá Sýslumanni Kópavogs. Leiðsögumaður var hinn fróði lagaprófessor Sigurður Líndal. 

Ferðalagið á Þingvöllum hófst í Fræðslusetrinu og síðan var gengið að Hakinu og Þingvallavatn og stórbrotið umhverfi skoðað í tærum haustlitunum.  Þaðan var haldið niður í Almannagjá og stansað við mörk efri og neðri gjár en búið er að jafna skilin út. Sigurður rakti sögu gjánna og vitnaði í Njálu. 

"Menn þeirra Bjarna og Flosa gengu eftir. Menn Eyjólfs gengu og með honum. Þeir báðu þá vera uppi á gjárbakkanum og sjást þaðan um. Þeir Flosi gengu þar til er þeir koma þar er gatan liggur ofan af hinni efri gjánni. Flosi kvað þar gott að sitja og mega víða sjá. Þeir settust þá niður. Þeir voru þar fjórir menn saman og eigi fleiri."  Njála, 138 kafli.

Höfundur Njálu hefur verið vel staðkunnur á Þingvöllum. 

Síðan var ferðast á milli merkra staða á Þingvöllum. Staldrað við Lögberg, gengið framhjá Snorrabúð, meðtekinn fróðleikur um Drekkingarhyl  og staldrað við Lögréttu.

Þaðan var haldið að  Spönginni í leitinni að Lögbergi.

Spöngin heitir langur hraunrimi á milli Flosagjá og Nikulásargjá. Þar töldu menn á 18. og fram eftir 19. öld að Lögberg hefði staðið fyrst eftir að Alþingi var stofnað. 

Í ljóðinu Ísland eftir Jónas Hallgrímsson kemur sá skilningur vel fram. Það var samið árið 1835 og er hér síðasta hendingin.  

  En á eldhrauni upp, þar sem enn þá Öxará rennur
  ofan í Almannagjá, alþing er horfið á braut.
  Nú er hún Snorrabúð stekkur og lyngið á lögbergi helga
  blánar af berjum hvurt ár, börnum og hröfnum að leik.
  Ó, þér unglingafjöld og Íslands fullorðnu synir!
  Svona er feðranna frægð fallin í gleymsku og dá!

Það var gaman að ferðast milli merkra staða á Þingvöllum með góðu fólki. Lögspekingurinn Sigurður Líndal sendi okkur milli stóratburða aldanna og taldi upp marga merka menn. Einnig var óspart vitnaði í ýmis merk rit, Njálu, Jónsbók og Grágás.

Að lokum var komið við í Valhöll og snæddur silungur í anda vatnsins. 

Minjagripir - viðurkenningar

Sinn er siðurinn í  hverju landi.
Þeir eru snillingar að plokka af ferðmönnum peninga á Tenerife. Við innganginn að afþreyingunni sem farð var í var oftast biðröð. Ástæðan var sú að allir voru myndaðir í bak og fyrir með einhverju tákni sem tilheyrði staðnum.  Í hvalaskoðunarferð með Peter Pan þá voru allir myndaðir um borð og svo var tekin kvikmynd á meðan ævintýrinu stóð.  Í páfagaukagarðinum Loro parque var fjölskyldan mynduð með tveim stórum og litskrúðugum páfagaukum. Sama var uppi á teningnum í biðröðinni við kláfinn við rætur El Teide. Meira að segja í vatnagarðinum, Aguapark  voru allir gestir myndaðir.  Þegar haldið var heim á leið, þá gekk maður framhjá myndum af sér vel röðum í rekka,  ísettar í viðeigandi myndaumgjörð úr pappa.  Verð var frá fimm evrum og upp í fimmtán.  DVD kvikmyndin kostaði 35 evrur en maður var aukaleikari og því varð maður að kaupa hann.

Ég vona að Íslendingar taki ekki upp á þessum ósið en þetta er áreiti sem fer ekki vel í ferðamenn. Ég féll oft fyrir freistingum Spánverjanna og keypti nokkrar myndir eftir heimsóknir og eru þær hangandi upp á vegg út um íbúð mína og auglýsa þær Tenerife og rifja upp upplifunina. Þegar gesti ber að garði er krydduð saga sögð um ævintýri dagsins þegar þeir sjá myndina.

Nýlega fór ég í ferð á vinsæla ferðamannastaði á suðausturlandi. Eftir ferð á Jökulsárlóni var bara kvatt, ekkert til minningar um góða ferð. Sama gilti eftir ævintýralega vélsleðaferð á Vatnajökli. Íslendingar eru hógværir. Ferðaþjónustuaðilar ættu að gefa ferðamönnum eitthvað í lok ferðar, annaðhvort vottorð, mynd eða barmeki sem fer vel upp á vegg. Það veiðir síðan fleiri ferðamenn á komandi árum. Þetta er ókeypis auglýsing sem ekki þarf að kosta mikið.

Hér fyrir neðan er mynd af barmerki sem ég fékk eftir ferð í kláfinum sem flutti okkur upp hlíðar El Teide. Nú segi ég öllum gestum frá því hve gaman var að ferðast upp rúmlega 800 metra á átta mínútum. Barmerkið fría selur!

Vonandi finnast Þjóðverjarnir - leyfismál

Það voru óvænt tíðindi á mbl.is í þessari frétt. Hjartað tók kipp, hugurinn leitaði austur. Enn er veik von. Vonum að Þjóðverjarnir finnist og ferðalagið upplýsist.

Leyfismál 

Mikil umræða hefur verið um það hvernig standa skuli að leyfismálum í óbyggðaferðir.  Sumir vilja banna ferðir á jökla frá miðjum ágúst og fram í september. Aðrir að ferðmenn leggi inn ferðaáætlun þar sem komi fram hvert för sé heitið og hvenær komið sé til baka. Margar þjóðir hafa komið sér upp kerfi.  Ég var á Tenerife, stærstu eyju Kanaríeyja í sumar. Þar er El Teide þjóðgarðurinn og í honum er eldfjallið El Teide, 3.718 metra hátt. Til að fara á toppinn þarf leyfi frá þjóðgarðsskrifstofunni á eyjunni. Hægt er að ferðast eftir merktum stígum og byrja í öskjunni í 2.500 metra hæð. Einnig er hægt að komast með kláf upp í 3.555 metra hæð. Göngustígur liggur á toppinn og er þjóðgarðsvörður stutt frá kláfnum sem tekur við leyfisbréfum og fer yfir reglur þjóðgarðsins með ferðamönnum.

Myndin hér fyrir neðan sýnir spænskan landvörð í 3.555 metra hæð skoða vottorð frá Þjóðgarðsskrifstofunni á Tenerife en sækja þarf sérstaklega um að fá að ganga á toppinn. Þeir sem ekki eru með leyfisbréf þurfa að snúa frá og taka kláfinn niður.

Vottorðið kostar ekkert.

Leitað á ný á Svínafellsjökli