Leggjabrjótur á Þjóðhátíðardaginn

Þjóðhátíð framundan og hvað gerir maður til að efla andann. Jú miðnæturganga með Útivist yfir Leggjabrjót frá Þingvöllum yfir í Botnsdal er tilvalin baráttuganga. Hápunkturinn er að drekka vatn úr Öxará og koma að upptökum árinnar úr Myrkavatni á miðnætti.

Við fórum aðeins útfyrir hefðbundna gönguleið og fylgdum Öxará að upptökum. Höfðum Búrfell og Botnssúlur á sitt hvora hönd megnið af leiðinni. Við upptök Öxarár var nýjum degi, þjóðhátíðardegi okkar, þeim 66 í röðinni fagnað. Einn göngumaður átti afmæli og ein hjón trúlofunarafmæli. Það var sungið þeim til hyllingar.

Öxar við ána
árdags í ljóma
upp rísi þjóðlið og skipist í sveit...  

Frá Myrkavatni var haldið upp á Leggjabrjót, niður að Biskupskeldu. Þaðan rennur lítill lækur og liggur yfir hann steinbrú. Er það líklega eitt fyrsta vegamannvirki landsins. Þegar komið var fram hjá Sandvatni var aftur farið af gönguleið og gengið á Djúpadalsborgir en þar sást hvernig Sandvatn rennur niður í Djúpadal sem markar upphaf Bryjnudals.  Niðurleiðin niður í Botnsdal tók á þreytt hnén og skrúðugur Botsdalur tók fallega á móti okkur.

Dagsetning: 16 til 17. júní 2010
Hæð: Um 500 m, hæst á Leggjabrjóti
Hæð í göngubyrjun:  154 metrar skammt frá Biskupsbrekkum hjá Svartagili            
Heildargöngutími: 6,25 klst.  (21:30 - 03:45)
Erfiðleikastig: 1 skór
GPS-hnit Sandvatn: N: 64.20.33.63 W: 21.13.13.81                                                                                                            
Vegalengd:  18,9 km (12,8 km bein lína frá rútum að Stóra Botni)
Veður kl 21: 6.0 gráður,  10 m/s af SA og bjart, raki 84%
Þátttakendur: Útivist og Skál(m), 106 manns  - 2 rútur frá Sæmundi.                                                               
GSM samband:  Já

Gönguleiðalýsing: Létt næturganga yfir forna þjóðleið. Komið við hjá Myrkavatni, upptökum Öxarár og farið niður að Djúpadalsborgum en þessi hliðarspor eru utan hefðbundnar gönguleiðar.

 

Göngufólk við upptök Öxarár við Myrkavatn á miðnætti.

 

Varúð – Heimsmeistarakeppni framundan

„Það hefur ekki sést kjaftur hérna eftir að heimsmeistarakeppnin hófst.“  - Svo mælti einn svartsýnn ferðaþjónustuaðili í afþreyingu HM-árið 1994. Hann bölvaði um leið þessari vinsælu íþrótt og fann henni flest til foráttu og var einn meira pirraður út í að ferðafólk skyldi skipuleggja ferðalög sín í kringum sjónvarpsgláp yfir keppnina.

Ég var á þessum árum starfsmaður hjá Jöklaferðum  á Hornafirði og merktum við samdrátt í bókunum en vorum bjartsýnir á að lausaumferð myndi taka kipp eftir síðasta flaut. Það gekk eftir.

Ég fór því í rannsóknir og skoðaði tölur yfir þetta tímabil á DataMarket.com. Ekki er hægt að greina samdrátt í fjölda ferðamanna á HM eða EM ári en eflaust færist kúrfan til. Ferðamenn spretta upp eins og gorkúlur þegar keppninni lýkur.   Því má fólk í ferðaþjónustu ekki fara á taugum þó lok júní og byrjun júlí verði ekki eins góð sama tímabil 2009.

Taflan sýnir ferðamenn á síðasta áratugi síðustu aldar og breytingu á milli ára.

Ár	Fjöldi	Br.  %
1990	141.718	8.6
1991	141.413	1.2
1992	142.561	-0.6
1993	151.728	6.4
1994	169.504	11.7
1995	177.961	5.0
1996	195.669	10.0
1997	201.655	3.1
1998	232.219	15.2
1999	262.605	13.1

 

Heimsmeistaraárin 1990, 1994 og 1998 koma vel út í heildina. Olympíu- og Evrópumeistaraárið 1992, þegar Danir sigruðu eftirminnilega er eina samdráttarárið. 

Í Morgunblaðinu var gerð úttekt á tjaldstæðum í sunnudagblaðinu þann 23. ágúst, 1998.

„Kristján [Sigfússon] segir að aðsókn að tjaldstæðinu í Laugardal hafi ekki glæðst fyrr en heimsmeistarakeppninni í knattspyrnu í Frakklandi lauk. "Það var lítið af fólki í júní og byrjun júlí en svo gjörbreyttist aðsóknin í kringum 10. júlí og hélst í hámarki þar til um síðustu helgi. Á heildina litið er aðsóknin hins vegar minni en í fyrra," segir hann.“

Eftir  17% fækkun ferðamanna í apríl og 15% í maí vegna eldgos í Eyjafjallajökli, þá kemur HM2010. Þetta er smá bræla hjá ferðaþjónustunni en það mun birta til. Fólk kemur til að upplifa fegurðina og sjá kraftinn í náttúrinni.

Nú er hlé á gosi í Eyjafjallajökli og átakið Inspired By Iceland í hármarki. Sóknin fer að skila árangri strax eftir HM.

 

Heimildir:

DataMarket.com úr gagnagrunni Hagstofunnar.

Morgunblaðið, gagnasafn, 23. ágúst 1998

Milljón skoðað vefmyndavélar

Ólafsskarðshnúkar (560 m og 620 m)

Fyrsta gangan með Útivistarræktinni var gengin í góðviðrinu á miðvikudagskvöld. Stefnan var sett á Ólafsskarðshnúka en þeir eru í framhaldi af Sauðadalahnúkum og loka hnúkarnir austurhlið Jósefsdal.

Gengið var inn Jósefsdal og upp skarðið milli Vífilsfells og Sauðadalsnjúka. Mótorhjólabrautir voru merktar víða í dalnum og virtu hjólamenn þær. En fáir hjólamenn voru við æfingar. Stefnan var sett á hnúkana og gengið upp milli þeirra. Laus möl var ofan á móberginu og þurfti því að fara varlega. Þegar komið var á topp neðri hnúksins var hugað að nesti. Gott útsýni yfir Suðurland en ekki sást Eyjafjallajökuls vegna misturs. Það var mosi á toppnum en ekki var haldið á hærri hnúkinn sem er 60 metrum hærri.

Ólafsskarð sem gefur hnúkunum nafn er gölum þjóðleið úr Selvoginum. Nær hún hæst 420 metrum. Nafnið á skarðinu er komið af Ólafi bryta í Skálholti, sem hér átti leið um trylltur af töfrum ráðskonunnar á staðnum, eins og frá er greint í Þjóðsögum Jóns Árnasonar.

Í Ólafsskarði eru leyfar af gömlum skíðaskála Ármanns. Hafa Reykvíkingar sótt sælustundir þangað áður en skíðaaðstaða kom í Skálafell og Bláfjöll.

Dagsetning: 26. maí 2010
Hæð: 562 metrar
Hæð í göngubyrjun:  273 metrar skammt frá minni Jósefsdals.             
Uppgöngutími:  75 mín (19:10 - 20:25)
Heildargöngutími: 2,5 klst.  (19:15 - 21:40)
Erfiðleikastig: 1 skór
GPS-hnit tindur:  64.01.285 - 21.32.737                                                                                                            
Vegalengd:  7 km (2,5 km bein lína frá bíl að toppi)
Veður kl 21: 8.9 gráður,  7 m/s af N og bjart, raki 55%
Þátttakendur: Útivistarræktin, 47 manns  - 13 bílar.                                                                     
GSM samband:  Já - en í aðra áttina

Gönguleiðalýsing: Létt ganga upp skarð inn Jósefsdal  í ríki mjótorhjólanna. Gengið með Sauðadalahnúkum að Ólafsskarðshnúkum. Kjagað upp móbergishlíðina milli hnúkana. Nestispása á mosavöxnum toppi. Horft til hærri hnúksins. Komið niður í Ólafsskarði.

 

Gosstöðvar af Morinsheiði

Svona litu gosstöðvarnar á út kl. 19.00 frá Morinsheiði, föstudaginn langa, 2. apríl. Svartir hrauntaumar renna beggja vegna Bröttufannarfells og mynduðu einstaka hraunfossa. Ekkert hraunrennsli var í gilin, Hrunagil og Hvannárgil.

Þegar skygga tók, tókur gosstöðvarar á sig allt aðra mynd. Þá sást eldbjarminn bakvið fellið. 

Stórmagnaður föstudagurinn langi

Það var stórmögnuð páskastemming í gær, föstudaginn langa í Þórsmörk, skógi Þórs. Stanslaus umferð göngumanna frá Básum upp á Morinsheiði en þar var leiðinni lokað við Heljarkamb.  Rúmlega sex kílómetra langur ormur. Sumir kölluðu jarðeldagönguna á Morinsheiði, píslargöngu.

Aðstæður í hrikalegri náttúrusmíð voru ágætar en undir kvöld var komin hálka í einstaka staði á stígum og undir snjó orsakaði greinilega óhöpp.

Það var stórfenglegt að sjá stanslausa röð göngumanna upp Foldir að Morinsheiði en þetta er um tvær Hallgrímskirkjur í hækkun. Ekki sáust neinir hraunfossar enda eldstöðin að endurbyggja sig. Ekki heyrðust drunur frá jarðeldunum en þyrlur sáu um að magna hljóðið í kyrðinni. Margir komu þegar skyggja tók en þá var mikið sjónarspil. Eldurinn í gosinu sást mun betur og að ganga framhjá Útigönguhöfða með rauðan bjarma baksvið var einstök upplifun. Á leið úr Þórsmörkinni rétt fyrir miðnætti sást eitt mesta sjónarspil sem ég hef séð og hafa margar kvikmyndir runnið í gengum augun. Þá sást eftir Hvanngili í skarði sem kom í svart landslagið til gosstöðvanna. Það var ólýsanleg sýn.

Í myrkrinu sást einnig að fólk fór ótroðnari slóðir, lýsing af höfuðljósum sást um allt Goðaland og Þórsmörk. Venus, lágt á himni rímaði vel við göngustjörnunar.

Mér fannst vel af sér vikið að ekki skyldu verða meiri slys á fólki, rétt eins og í einum knattspyrnuleik. Gæsla var góð hjá björgunarsveitamönnum og lögreglu. Vakti það öryggistilfinningu göngumanna.

Það má ekki ræna fólki þessari upplifun með lokunum. Því má ekki loka svæðum. Þetta er hluti af því að vera Íslendingur, að fá að upplifa jarðelda í stórbrotinni náttúru.

Frá kl. 15 til 22 og jafnvel lengur var stanslaus umferð upp og niður Morinsheiði. Heiðarhorn skagar framúr.

 

Slasað fólk sótt í Þórsmörk

Gengið niður Bröttufönn

Það er tignarlegt að ganga niður Bröttufönn.  Stórbrotið útsýni yfir Þórsmörk, Heljarkamb, Morinsheiði, Heiðarhorn og Rjúpnafell.

Það hefur verið magnað fyrir ferðamenn í dag að hafa tvö glóandi hraun á báða vængi og nýja sjóðheita sprungu fyrir ofan sig.

Þessi mynd var tekin 23. júní 2007 um dagmál.

Fólki vísað af Bröttufönn

Myndakvöld Ferðafélags Íslands

Það var húsfyllir á myndakvöldi FÍ í gærkveldi. Atvinnuljósmyndararnir Christopher Lund og Haukur Snorrason fóru á kostum. En þeir hafa getið sér gott orð fyrir landslagsmyndir.

Christopher Lund hóf kvöldið eftirminnilega með spurningunni, Hvað er flott landslagsmynd? Hann sýndi nokkrar frábærar myndir og var birtan lykilatriðið í myndunum ásamt stórbrotnu landslagi. Fólk er einnig æskilegt í landslagsmyndum, þá sjást stærðarhlutföll.  Eftir að hafa sýnt nokkrar myndir  og velt upp spurningunni um góða landslagsmynd, fórum við í ferðalag með Chris til Langasjávar.  Ég var svo heppinn að vera í ferðinni, Fegurðin við Langasjó í sumar. Það var gaman að endurupplifa ferðalagið. Christopher Lund er með vefinn www.chris.is og eru þar nokkrar af landslagsmyndum sem sýndar voru. Ég mæli einnig með myndasyrpu Chris. Hún er "awesome", eins og einn erlendur vinnufélagi minn lýsti henni.

Haukur Snorrason sýndi loftmyndir. Hann er íhaldssamari en Chris. Tekur loftmyndir úr sömu flugvél, með sömu myndavél og Fuji Velvia 50 filmu. Það voru mörg ný og skemmtileg sjónarhorn hjá Hauki af þekktum og óþekktum stöðum.

Mér finnst ég alltaf svo ríkur eftir myndakvöld FÍ.

Æsustaðafjall (220 m)

Æsustaðafjall (220 m) er lágreist fjall milli fella í Mosfellsdal. Það er umlukið Helgafelli, Reykjafelli, Grímmansfelli og Mosfelli. Fjær eru Lágafell og Úlfarsfell.

Einfaldasta gönguleiðin er frá bústöðum í Skammadal og fylgja jeppaslóða upp fjallið. Nokkrar vörður sjást er upp er komið og er hæsti punktur nokkru frá hæðapunkti fyrir ofan bæinn Æsustaði. Esjan með Kistufell og Móskarðshnjúka eru mest áberandi þegar horft er norður yfir dalinn. Reykjafell er í beinu framhaldi af Æsustaðafjalli og rakið að taka hring í kringum Skammadal.

Það var lagt af stað úr Skammaskarði í morgunrökkrinu, klukkan 10.00 en sólarupprás er kl. 11:22. Ljós sáust í Keflavík og Njarðvíkunum tveim. Einnig var ljósadýrð uppi á Skaga. Lágafell skar skemmtilega á ljósadýrð borgarinnar.

Fjallið heitir eftir landsnámskonunni Æsu og segir sagan að hún sé heygð við rætur fjallsins í Æsuleiði. Ekki leituðum við að leiði hennar í þessari ferð. Æsuleiði er álagablettur sem ekki má slá.

Dagsetning: 27. desember 2009
Hæð: 220 metrar
Hæð í göngubyrjun: Úr Skammaskarði, tæp 200 metra raunhækkun              
Uppgöngutími:  35 mín (10:05 - 10:35)
Heildargöngutími: 1 klst.  (10:05 - 11:00)
Erfiðleikastig: 1 skór
GPS-hnit tindur:  64.10.115 - 21.36.791                                                                                                            
Vegalengd:   2.5 km
Veður: -3,1 gráður, logn 2 m/s af NA og bjart
Þátttakendur: Skál(m), 4 manns                                                                       
GSM samband:  Já

Gönguleiðalýsing: Mjög létt og þægileg ganga með marga útfærslumöguleika.

Grímmannsfell (484 m)

Ég hef mikið útsýni til norðurs á vinnustað mínum, hátt upp á Laugavegi ofanverðum. Ég stillti skrifborðsútsýni mínu til austur meðan flestir aðrir sneri baki við Esjunni. Úlfarsfellið er því mjög áberandi og Hengillin nokkru aftar. Það mótar fyrir öxl norðan meginn við Úlfarsfell. Ég hafði ekki velt henni neitt fyrir mér.

Það var ekki fyrr en eftir gönguferð með Gunnlaugi Benedikt frá Stafafelli að ég áttaði mig á fjallöxlinni. Þetta er norðvesturendi Grímmanssfells í Mosfellssveit. Það blés heldur betur um okkur þegar við gengum upp hæðina. Nú fer hún ekki framhjá mér. Ég á vindbarðar minningar um hana.

Lagt var af stað frá bakaríinu í Mosfellsbæ kl. 10.15 og keyrt í átt að Þingvöllum. Rétt áður en komið er að hinum sögufræga Gljúfrasteini var beygt af leið, inn Helgadal. Þar er mikil hestamenning. Einnig skógrækt, refarækt og gróðurhús.  Fjallarútan lagði við hestgerði og þaðan lá leiðin upp á hið umfangsmikla Grímmannsfell en það eru til nokkrar útgáfur af nafninu, Grímannsfell, Grímarsfell, eða Grimmannsfell.  Nafnið er fornt, eflaust hægt að færa rök fyrir því að það sé frá Landnámsöld.

Þegar ofar dró í fellið, jókst vindur. Mikill vindstrengur blés inn Katlagil og fagnaði maður hverju aukakílói. Við náðum hæðinn fljótt og þegar innar í gilið eða dalinn var komið var hægt að finna logn. Stefnt var að því að ganga stóran hring í kringum Helgadal með viðkomu á hæsta punkti, Stórhól.

Gangan á Grímmannsfelli minnti mig mjög á göngu á Akrafjall. Veður var svipað og tvær fjallbungur sem klofna í tvennt fyrir miðju þar sem á rennur um gil sem endar í fögru gljúfri.

Eftir nokkuð rölt var ákveðið að ganga úr skjólinu og kíkja á barma fellsins til að sjá til Þingvalla og nágrennis. Því var tekinn aukakrókur. Útsýni er ágætt yfir Þingvallahringinn en mest ber á Mosfellsheiði og  Borgarhólum sem fóðruðu heiðina af hrauni. Hengillinn er góður nágranni og Stóra Kóngsfell áberandi í Bláfjallaklasanum.

Eftir matarstopp með sýn yfir Mosfellsheiði var áhlaup gert á Stórhól í miklum mótvindi. Þegar á hólinn var komið blés vel á göngumenn og tók lítil varða á móti okkur. Fagnað var í stutta stund og lagt af stað stystu leið að rútu. Stóri hringurinn og hólarnir tveir, Kollhóll og Hjálmur verða heimsóttir siðar. Í minni vind.

 Fagnað á Grímmannsfelli í 35 m/s. Úlfarsfell og höfuðborgin í bak.

Um tilvist Grimmansfells er um það að segja að það ásamt öðrum fellum í nágrenninu leifar af hinu forna Esjufalllendi sem ísaldarjöklar hafa ekki alveg náð að jafna út. Er það því nokkuð komið til ára sinna.

Dagsetning: 15. nóvember 2009
Hæð: 482 metrar
Hæð í göngubyrjun: Við hestagerði Helgadal, tæð 400 metra raunhækkun              
Uppgöngutími:  2 klst. og 30 mín (10:30 - 13:00)
Heildargöngutími: 3 klst. og 30 mín (10:30 - 14:00)
Erfiðleikastig: 1 skór
GPS-hnit tindur:                                                                                                              
Vegalengd:   6 km
Veður: 3 gráður, hvassviðri 15 m/s af NA en bjart
Þátttakendur: Ferðaþjónustan Stafafelli, 8 manns                                                                       
GSM samband:  Já

Gönguleiðalýsing: Létt og þægileg hringleið, stutt frá borginni sem minnir á Akrafjall með nokkrum möguleikum á útfærslu.

Heimild:

toppatritl.org

Bátasigling á Langasjó

Mauraþúfan er nú að störfum í Laugardalnum og það verður gaman að sjá niðurstöðu fundarins í kvöld.

Lykilorðið í dag er nýsköpun. Ferðaþjónustan er mikilvægur þáttur í tekjuöflun þjóðarbúsins. Ég var að fara yfir myndir úr ferð í sumar, Fegurðin við Langasjó, með Augnablik. Þá skaut upp í kollinum hvort bátasiglingar á Langasjó verði orðnar vinsælar eftir áratug en svæðið hefur upp á mikið að bjóða.  T.d. heimsókn til eyjunnar Ást, í Fagrafirði í Fögrufjöllum. Einnig væri hægt að tengja það fjallgöngum, á Fögru og Sveinstind. Útfallið er einnig skoðunarvert. Margar eyjar eru í stöðuvatninu og hægt að nýta þær.

Ekki fóru margir í siglingu á Jökulsárlóni árið 1985. Ekki sála. Í dag fara yfir 50.000 manns í siglingu á Lóninu.

Ekki algeng sjón á Langsjó. Bátsverjar og bátar frá Skaftártungu á silgingu heim í 670 m hæð eftir gott dagsverk.