Meira af Oki

Ég frétti af öðru Oki í Borgarfirði. Það var í suðurátt frá sumarbústað er ég dvaldi í alla síðustu viku. Okið er undir Skessuhorni í Skarðsheiðinágrenni og minna litir í fjallinu á Móskarðshnjúka. Það er ávallt birta sem kemur frá staðnum. Ég ákvað að safna Okinu við Skarðsheiði í stækkandi fjallasafn mitt.

Í árbók FÍ 1954 er fjallinu svona lýst. "Í krikanum fyrir innan Skessuhorn í Skarðsheiði er Mófell. Uppi á Mófelli er Ok, líparíthnjúkur, 523 m hár, bleikur á lit, gróðurlaus að mestu, en grafinn giljum og nokkuð hnúskóttur."

Það var suðvestan átt á fimmtudaginn, 24. júlí og skýjað í Borgarfirði. Vindur var nokkrir metrar á sekúndu í birkiskóginum. Ég Hornfirðingurinn valdi að leggja í ferðina frá bænum Horni. Gekk inn Hornsdal og þaðan er hægt að komast upp á Mófell. Á leiðinni var lítil á, Hornsá og komst ég að því að gönguskórnir mínir halda ekki vatni. Yfir komst ég eftir að hafa fundið gott vað.  Gönguland var gott og er ég var að fara upp brattan á Mófelli hitti ég rjúpu. Hún fór hoppaði á undan mér upp fellið, eina hundrað metra. Ég taldi að hún væri slösuð á væng. Skyndilega flaug hún upp og niður í dalinn.

Þegar komið var upp á brún á Mófelli jókst vindhraðinn. Skessuhornið tignarlega var skýjum hulið en stundum sást móta fyrir bergstálinu. Eftir stutta göngu á brúninni sást í Okið, ljósan blett. Vindurinn jókst stöðugt. Það er stundum talað um að vindhraði aukist með hæð. Vindhraðinn þarna jókst í veldisfalli með hæð! 

Það á svosem ekki að koma á óvart, vindurinn kemur niður 500 metra af brúnum Skarðsheiðar og litlu vestar er Hafnarfjall, þekkt veðravíti. Þar gilda sömu lögmál í suðaustan- og norðaustanáttum.

Gangan frá veginum að Okinu tók 70 minútur í miklum mótvindi. Vegalengdin var 3.2 km. Hæðarhækkun er um 480 metrar. Dýjastallur er undir heiðarhömrunum og er hægt að finna Bikstein. Ég lagði ekki í þá steinaleit í storminum.

Hvað þýðir nafnið Ok?

Stærra Okið er mun frægara enda ber það stutt heimsfrægt orð, OK eða Okay. Í orðabók Menningarsjóðs eru þrjár útgáfur af orðinu ok og á sú síðasta greinilega við.
Ok - ávöl hæð, bunga.

Þetta orð, Ok hefur verið algengt í  Mýra- og Borgarfjarðasýslu, því þriðja Okið er til. Það er fyrir norðan Hítarvatn, austan Geirhnjúks (898 m).  Það vantar í fjallasafn mitt en það má búa til skemmtilega OK-ferð í Borgarfjörð með því að ganga á þrjú fjöll á einum dagi.

Þessi vika var OK hjá mér!

Ok

Fyrir viku var ég staddur í sumarbústað í Borgarfirðinum og við mér blasti tignarlegt Okið sem reis yfir heiðarnar í austri. Það er afarmikil ávöl dyngja eins og Skjaldbreiður, með nálega jöfnun, aðlíðandi halla upp í koll. Þórisjökull lúrði á bakvið Okið en rennilegur suðurendi jökulsins sást vel. Skjaldbreiður var tignarlegur sunnar. Fanntófell gægðist upp á milli fjallana ávölu. Ég hafði gengið á Skjaldbreið á fyrsta ári í Menntaskólanum að Laugarvatni árið 1981. Var sú fjallaferð ógleymanleg.

Árið 1860 ferðuðust hér Þjóðverjar tveir, Preyer og Zirkel. Segja þeir, að samkvæmt íslenzkri þjóðsögu sé Okið og Skjaldbreiður brjóst ungrar risameyjar, sem varð að steini, þegar ættir trölla urðu aldauða í landinu. Ég ákvað því að klára könnun á brjóstum risameyjarinnar með því að ganga á Ok, laugardaginn 19. júlí í glæsilegu veðri.

Lagt var í göngu á Ok frá vörðu á Langahrygg þar sem vegurinn liggur hæst á Kaldadal, í 730 m hæð. Langihryggur er forn jökulalda sem jökullinn á Okinu hefur ýtt upp. Frá þessum stað eru 4,85 km upp á koll fjallsins. Gönguferðin tók einn og háflan klukkutíma og var allan tímann stefnt í NV háfjallið. Á miðri leið, í tæplega þúsund metra hæð var varða og frá henni sást í toppinn.  Það voru skemmtileg skilaboð. Bræðravirki er risspöng og er það tígurlegt kenni á vinstri hönd.

Nokkur móbergsfell standa í hlíðum Oksins umflotin grágrýtishraunum á alla vegu. Helstu eru Fanntófell (901 m) og Lyklafell (845 m) að sunnan. Að vestan er Oköxl, mikill höfði er gengur vestur úr háfjallinu. Sumir ganga þangað. Að norðan er Vinnumannahnjúkur, lítill tindur. 

Norðanvert í fjallinu á gígbarminum er hæsti punktur og þar er varða eða mælingarpunktur sem Landmælingar Íslands hafa komið upp.  Jökullinn á Okinu hefur farið minnkandi ár frá ári og er nú svo komið, að aðeins smájökulfláki er norðan í háfjallinu. Talsverðar jökulöldur og ruðningur neðar í hlíðinni vitna þó um forna frægð. Rauður litur er áberandi í skálunum.

Okið er kulnað eldfjall, sem grágrýtishraun hafa runnið frá, og er stóreflis gígur í hvirfli fjallsins og innan gígrandanna sést mótast fyrir öðrum gíghring. Gígurinn var áður fyrr á kafi í jökli en er nú algerlega jökulvana. Sér móta fyrir vatni í gígnum og rann vinalegur lækur úr öskjunni er grágrýtishraun runnu áður. Munu þetta etv. vera efstu upptök Grímsár í Lundarreykjadal og er hún nú um mundir loðin af laxi.  Ég mældi þvermál gígsins, frá vörðu að læk, 889 metra og hæðarmunur tæpir 50 metrar.

Útsýni er gott, einkum til vesturs. Borgarfjörðurinn liggur opinn fyrir augum fjallgöngumannsins.  Skarðsheiði og út eftir Snæfellsnesi allt til jökuls. Akrafjall tók sig vel út og Esjan endilöng með Móskarðshnjúka í endann. Hvalfell og Þingvallafjöll sáust glöggt og allt til Eyjafjallajökuls í suður.  Nær voru glæsilegu fjöllin, Eiríkjsökull, Geitlandsjökull, Prestahnjúkur og nágranninn Þórisjökull. Skjaldbreiður og vestan hans Tindaskagi.

Í 1.064 metra hæð fundust efstu mörk gróðurs. Mosinn var fulltrúi flórunnar. Hæðarmörkin þar sem mosinn hittir fjallið eru þar sem fjallið mætir himninum.
Rjúpur tvær hreiðruðu um sig hundrað metrum neðar og öðrum hundrað metrum neðar sást berjalyng. Litlu neðar fundust leifar af haglaskotum.

Það var vinalegt að heyra ropið í rjúpunum en eftir að lækurinn hljóðnaði var aðeins flugumferð sem æpti í þögninni. Densilegur Þórisjökull fylgdist álengdar með.

GSM samband furðulegt á toppnum, gat ekki hringt né sent SMS skeyti. Hins vegar gat ég móttekið símtal og leiðbeint fólki um sveitir Borgarfjarðar enda með stórbrotið útsýni og fjörðurnn lá opinn fyrir mér.

 

Varða á Langahrygg á Kaldadal. Á bak við vörðuna sér í toppin á Strút, Eiríksjökul, Hádegisfell nyrðra og syðra, Geitlandsjökul og Presthnjúk. "It is cracy", sögðu erlendir ferðamenn sem komu að vörðnni. Það er hægt að taka undir það. Jónas Hallgrímsson fór um svæðið  og kallaði Presthnjúk Bláfell. Ekki finnst mér það frumlegt nafn hjá skáldinu.

 

   Það sem eftir er af jöklinum á Ok. Það sér í Vinnumannahnúk og Eiríksjökul í austri.

            Gönguleið     Frá vörðu á Langahrygg á Kaldadal í 730 m hæð og stefnt á háfjallið. Halli er jafn uþb. 5-6 gráður. Farið í kringum gíginn.                                              
             Vegalengd   13,4 km en 4,85 km að vörðu
            Göngutími     Um 3 klst fram og til baka
               Landslag    Hlíðarnar eru ekki brattar, frekar aflíðandi, gróðursnautt
                 Hækkun   450 m
            Mesta hæð   1182m
                  Gráðun    B, létt gönguleið, hindrunarlítil
             Tengingar    Oköxl
                      GSM    Samband á toppi. Gekk illa að hringja og senda SMS
                       GPS   N: 64.35.938  W: 20.52.802

Þótti mér betur farið en heima setið. Ok lýkur þar að segja frá Okför.
 

Nelson níræður

Fyrir nokkrum árum fór ég á árlegan bókamarkað í Perlunni. Þar voru þúsundir bókatitla til sölu. Ég vafraði um svæðið og fann grænleita bók sem bar af öllum. Hún kostaði aðeins  fimmhundruð krónur. Þetta var eina bókin sem ég keypti það árið.  Hún hét Leiðin til frelsis, sjálfsævisaga Nelson Mandela.

Fjölvi gaf út bókina árið 1996 og er ágætlega þýdd af Jóni Þ. Þór og Elínu Guðmundsóttur. Bókin hafði góð áhrif á mig. Hún sýndi stórbrotinn mann í nýju ljósi.

Thembumaðurinn Rolihlahla sem fæddist fyrir 90 árum er síðar nefndur Nelson á fyrsta skóladegi var bráðvel gefinn drengur.  Nafnið Rolihlahla merkir á máli Xhosa "sá sem dregur trjástofn", en í daglegu máli er það notað yfir þá, sem valda vandræðum.  Nelson Mandela átti eftir að valda hvíta meirihlutanum í S-Afríku miklum vandræðum í baráttunni við aðskilnaðarstefnuna, Apartheid.

Þegar Nelson var 38 ára var bannfæringu létt af léttvigtarmanninum. Hann fór í frí til átthaganna. Þar er áhrifamikil frásögn. 

"Þegar kom framhjá Humansdorp varð skógurinn þéttari og í fyrsta skipti á ævinni sá ég fíla og bavíana. Stór bavíani fór yfir veginn fyrir framan mig og ég stöðvaði bílinn. Hann stóð og starði á mig, eins og hann væri leynilögreglumaður úr sérdeildinni. Það var grátbroslegt að ég, Afríkumaðurinn, var að sjá þá Afríku, sem lýst er í sögum, í fyrsta sinn. Þetta fallega land, hugsaði ég, allt utan seilingar, í eigu hinna hvítu og forboðið svörtum. Það var jafn óhugsandi að ég gæti búið í þessu fallega héraði og að ég gæti boðið mig fram til þings."

Mæli með að fólk lesi sem mest um Nelson Mandela í dag og næstu daga. Það er mannbætandi.

Þetta voru mjög vel heppnuð bókarkaup.   Til hamingju með daginn, Rolihlahla Mandela.

 

Guggan verður alltaf gul og gerð út frá Ísafirði

"Guggan verður alltaf gul og gerð út frá Ísafirði." - Í þessari setningu kristallast heilieindin á bak við kvótakerfið okkar Íslendinga. Ofan á allt þetta kefi bætast mannréttindabrot og nauðungarflutningar.

Einn Íslendingur, Ásmundur Jóhannsson,  einn af fáum sjáfstæðum Íslendingum hefur skorið upp herör gegn óréttlætinu. Hann er að "sprengja" sig að samningaborðinu með því að róa kvótalaus frá 18. júní.

Á netinu er hafin undirskriftasöfnun til stuðnings Ásmundar.

 

Sælt veri fólkið,

Hér ber að líta undirskriftarsöfnun til stuðnings við verk Ásmunds Jóhannssonar. Um er að ræða mótmæli við mannréttindabrotum sem kvótakerfið stendur fyrir. Ásmundur gengur hreint til verks og gengur gegn þeim ólögum sem stjórnvöld standa fyrir. Sýnum þessum góða manni stuðning og mun þessi undirskriftarlisti verða afhent stjórnvöldum.

Undirskriftalistinn er hér: http://www.petitiononline.com/asmundur/petition.html

Hvet alla til að skrifa sig á listann og einnig að lesa góða grein í Fréttablaðinu í dag á bls. 27, eftir sjómannsekkjuna Urði Ólafsdóttur, "Hvar eru þið, sjómenn og sjómannskonur?"  Þar lýsir hún eftir sjálfstæðum og stoltum Íslendinum.

Á Sandfell (341 m) með Útivistarræktinni

Í kvöld gekk ég í lið með Útivistarræktinni og heimsótti Sandfell við Sandskeið. Þetta er lítið fell en nokkuð laglegt og lætur lítið yfir sér. Það hafði ekki fyrr vakið athygli mína á leið til og frá Kópavogi.

Mæting var kl. 18.30 við Toppstöðina í Elliðaárdal, en framtíð hennar er óljós. Hún hafði það hlutverk að framleiða rafmagn þegar álag var sem mest á raforkukerfið. Því hlaut hún þetta lýsandi nafn.  

Ekið var eftir Suðurlandsvegi og beygt inn á veginn til Bláfjalla. Við vegamótin er bílastæði þar sem lagt var af stað í gönguna. Þátttakendur á þessu fallega sumarkvöldi voru um 50. Gönguleiðin er létt en nokkuð löng en hægt er að keyra nær fellinu. Fyrst var gengið að svokölluðum menningarvita, eða réttar sagt Íslandsvita eftir Claudio Parmiggiani, en hann var reistur er Reykjavík var menningarborg Evrópu árið 2000. Ekki hefur hann heldur vakið athygli mína en hann lýsir allan ársins hring.  Síðan var haldið áfram að Sandfelli yfir mosavaxið hraun.  Mér finnst alltaf erfitt að ganga á mosa. Það þarf að vanda sig, annars geta orðið skemmdir og tekur langan tíma fyrir náttúruna að laga þær.   Stefnan var sett á Sandfellsgil og leyndi það vel á sér. Móbergið er ráðandi og þar mátti sjá gamla skessukatla.

 Íslandsvitinn, fjarri byggðu bóli. Skáldskapur og andspyrna verksins felst í fjarverunni.

Eiginlega er SandfeÍll ekki fjall heldur frekar hár hlíðarendi. Frá Bláfjöllum gengur hryggur um fjóra kílómetra til vesturs. Að norðan er hann nokkuð brattur og í honum eru hamrabelti. 

Eftir rúmlega klukkutíma göngu var hópurinn kominn upp á Sandfellið og opnaðist falleg sýn yfir höfuðborgarsvæðið.  Í norðri sáust Þingvallafjöll vel, Kálfstindar, Hrafnabjörg, Skjaldbreiður, Ármannsfell og Botnssúlur með Búrfell í forgrunn. Síðan sást Þórisjökull,  Kjölur, Skálafell, Grímarsfell,  Mosfellsheiði, gyllta Móskarðshnjúka og Esjan endilöng.  Í austri var Hengill og voldugi nágranninn, Vífilsfell. Síðan Bláfjöll. Í suðri sáust Þríhnjúkar, Grindarskörð, Helgafell, Húsfell og Keilir.  Í vestri sást spegilslétt Elliðavatn með höfuðborgina. Einnig sást móta fyrir Snæfellsjökli. Uppi er stór varða og fallegt útsýni yfir Húsfellsbruna, athyglisvert að sjá hvernig hraunið hefur runnið eins og stórfljót frá Bláfjöllum. 

 Nokkrir meðlimir Útivistarræktarinnar á Sandfelli að horfa yfir Húsfellsbruna

Á Sandskeiði var mikið líf. Svifflugvélar tóku sig á loft og settust. Einnig nýttu fallhlífastökkvarar sér veðurblíðuna og flugu hægt niður og lentu fimlega. Við gengum fram á líklegar stríðsminjar við hóla stutt í vestur frá Sandskeiði.  Etv. hefur flugvöllurinn verið hernaðarlega mikilvægur á stríðstímum. Mótorhjólamenn eiga gott æfingasvæði hjá Vífilsfelli og áttu nokkur hjól leið framhjá. Einhverjir hafa farið út af veginum sem liggur í gegnum hraunið en það er nokkuð snortið af umferð. För eftir jeppa sjást víða, etv. eftir bændur í smalamennsku og jafnvel herjeppa.

Í framhaldi af Sandfelli í vestur er lágvaxið fjall, Selfjall. Kemur nafngiftin á óvart, því það er mun minna en meginreglan er sú að fjall sé stærra og hærra en fell. Örnefnin minntu mig á fjöll við Mývatn. Þar er til Sellandafjall, Bláfjall og Sandfell.

Nú mun ég heilsa Sandfelli og Íslandsvitanum á ferð til og frá Kópavogi og segja samferðamönnum, "Þarna fór ég".

Hér er leiðarlýsing á Sandfellið.

            Gönguleið     Frá bílastæði við Bláfjallaafleggjara, framhjá menningarvitanum. Upp Sandfellsgil og

                                    niður fellið vestan milli Sandfells og Selfjalls.

             Vegalengd   10 km

            Göngutími     Um 3 klst fram og til baka

               Landslag    Hlíðarnar eru ekki brattar, frekar aflíðandi

                 Hækkun    200 m

            Mesta hæð    341m

                  Gráðun    B, létt gönguleið, hindrunarlítil

             Tengingar    Selfjall, Íslandsvitinn

                      GSM    Mjög gott samband

                       GPS   N: 64.03.06. W: 75  21.3.27.71

Þótti mér betur farið en heima setið.

Og lýkur þar að segja frá Sandfellsför.

50 stórbrotnustu leikmenn Arsenal

Í sparkfríinu í  sumar hefur verið birtur listi yfir 50 stórbrotnustu leikmenn sem spilað hafa fyrir Arsenal á vefnum arsenal.com. Niðurstöður eru byggðar á kosningu sem framkvæmd var í vor. Síðan voru kvaddir til sparkspekingar sem túlkuðu niðurstöður.  Hægt hefur verð að sjá hvernig röðin hefur undið upp á sig í sumar.  Í næstu viku verða fimm síðustu kempurnar kynntar til sögunnar. Ég hef trú á röðin verði svohljóðandi:

1. Thierry Henry
2. Dennis Bergkamp
3. Tony Adams
4. Patric Vieira
5. Ian Wright

Það er spurning um hvort Herra Arsenal, Tony Adams skipti á sæti við Hollendingin fljúgandi en þjóðernið vegur þungt og Adams var með eindæmum vinsæll á Highbury.

Síðustu menn inni voru:  6. Robert Pires;  7. David Seaman; 8. Liam Brady; 9. Charlie George; 10. Pat Jennings; 11. Freddie Ljungberg; 12. Marc Overmars; 13. Kanu; 14. David O'Leary; 15. Sol Campbell; 16. David Rocastle; 17. Pat Rice; 18. Cliff Bastin; 19. Ray Parlour; 20. Martin Keown.

Það kemur ekki á óvart að leikmenn sem eru nær okkur í tíma skuli vera meira áberandi en inn á milli eru nokkrar kempur frá gullaldartímabilinu 1931-1939.

Ég gerði eitt sinn lista yfir Arsenal XI og rifja hann hér upp. Ég hef skipt honum upp í tvö tímabil, Arsenal XI á 20. öld og Arsenal XI á 21. öld.  Leikkerfið er 4-4-2.

                                                       Bob Wilson (1963-73)
Lee Dixon (1988-2002) Tony Adams (1984-2002) Franc McLintock (1964-73) Kenny Sansom (1980-1988)
Alex James (1929-37) Liam Brady (1973-1980) David Rocastle (1985-92) Marc Overmars (1997-00)
                                Ian Wright (1991-98) Dennis Bergkamp (1995-2006)

Varamenn: Pat Jennings, Charlie George, David O'Leary, Cliff Bastin, Pat Rice.
Stjóri: Herbert Chapman (1925-34)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Arsenal XI á 21. öld      

                                                 David Seaman (1990-2003)
 Bacary Sagna (2007-)  Kolo Toure (2002-) Sol Campbell (2001-2006),  Gael Clichy (2003-)
 Freddie Ljungberg (1998-2007) Cesc Fabregas (2003-) Patric Vieira (1996-2005) Robert Pires (2000-2006)
                  Thierry Henry (1999-2007)  Kanu (1999-2004)

Varamenn:  Jens Lehmann,  Lauren, Robert van Persie, William Gallas, Sylvian Wiltord.
Stjóri: Arsene Wenger (1996-)

Vefveiðar á snarsambandi (MSN phishing)

Ný óværa herjar á notendur snarsambands, (MSN þjónustunnar).   Hún lýsir sér þannig að skyndilega birtast skilaboð frá spjallvini sem jafnharðan skráir sig út.  Hér er dæmi um færslu  MSN-vinar sem heitir fiskholl:

fiskholl says:

      http://fiskholl.imagefrosty.info

Hér kemur í fyrri hluta slóða kenni vinar en svo eru til fleiri afbrigði af léninu. T.d. get-that-stuff.info og  cooooolio.info

Ef notandi smellir á tengilinn, sem ég mæli ekki með að sé gert, því að forðast ber að smella á tengla í snarsambandi nema rík ástæða sé til. Þá kemur þessi vefsíða.

Hér er óværan að reyna vefveiðar. Hún er að fiska (phishing) netfang þitt og lykilorð.  Sláir þú inn þær upplýsingar þá hefur vefveiðarinn náð tilgangi sínum og þú gengið í gildruna. 

Vefveiðararnir eru meira svo kræfir að birta skilaboð, þegar ýtt er á LOGIN um að skráning hafi mistekist. Þannig að notandinn reynir aftur.

Það eru mjög margir sem hafa fallið fyrir þessu einfalda bragði hér á landi, því mikið er um að fólk sé að fá skilaboð í gegnum snarsamband sitt.

Spjallvinurinn er greinilega sýktur, hann þarf að breyta lykilorði á snarsambandi sínu svo hann og spjallvinir verði í friði.  Notandinn sem fær skilaboðin er í lagi svo fremi sem hann gefi ekki neitt upp.

T-bein steik á Hereford

Fór í vikunni á veitingastaðinn Hereford steikhús sem staðsett er á Laugarvegi. Ég var harðákveðinn í að bragða nautakjöt enda hljóta þeir Hereford menn að vera þar á heimavelli.

Á móti okkur tók hressilegur þjónn, líklega af ítölsku bergi brotinn. Hann afhenti matseðla sem voru vel hannaðir. Þar gat maður séð teikningar af bitunum og þyngdarflokkar vel skilgreindir. Í nautaflokknum var boðið upp á lundir, fillet, Entercote, framhryggjarsneið og T-bone steik.  Fyrir valinu í aðlarétt var þyngsta sneiðin, 450 g T-bein steik.

Ég var hrifinn af pöntunarspjaldinu á Hereford. Á borðinu var lítið spjald sem fylla þarf út. Fyrst er borðnúmer skrifað, síðan nafn. Eftir það er krossað við réttin og hversu mikið á að steikja hann. Auk þess er hægt að velja kartöflur, sósur og salat með mismunandi krossum. Þetta er snjallt og í fyrsta skipti sem ég tek þátt í svona krossaprófi.

Eldhúsið er frammi í sal og steikingarlyktin leggur um veitingasalinn. Ég var staðsettur bakvið glervegg sem geymdi söguleg Armagnac vín og sá ekki snjalla kokkana. T-Steikin kom fljótlega og dálítið blóðug enda hafði ég valið medium rare. Það er fulllítið enda mæla Hereford-menn með medium steikingu á vef sínum en ég komst að því eftir kvöldið. Steikin var lugamjúk og gekk fljótt á 450 grömmin. Ég fékk síðan sinar í einum bitanum. En á vef hereford.iser sagt um steikina. "Þverskorinn hryggur þá fylgir afturhryggur (fillet) og aftur parturinn á lundinni. Ysta lagið á hryggvöðvanum er látið fylgja (Sin og fita). Áríðandi er að skera sinina frá, hún er með öllu óæt. Því miður eru alltof margir sem hafa reynt að vinna á þessari sin, gefist upp og sagt að steikin sé of seig."

Ég gafst upp fyrir sininni en það hefði mátt koma þessu upplýsingum fram í tíma. Með steikinni var drukkið vín mánaðarins, Jindalee Shiraz frá Ástralíu. Höfugt og ferskt.

Eftirrétturinn var mjög vel heppnaður. Ég valdi djúpsteiktan Camembert. Mjög góður ostur og vel skreyttur frumlegur diskur með jarðarberjum.

Þó ég hafi lent í smá stríði við sinina í aðalréttinum, þá var gott grill eftirbragð í bragðlaukum fram eftir kveldi.

Það er margt frumlegt á Hereford steikhúsi og vel þess virði að kíkja í heimsókn ætli fók að gera sér dagamun. Þjónustan er alþjóðleg, tel að allir þjónarnir hafi verið erlendir. Staðurinn býður einnig upp á fisk, kjúlking og lambarétti. Einnig var hægt að fá humarsúpu og humar í skel. Ég var hins vegar vel mettaður eftir Humarhátíð. 

Þegar staðurinn var yfirgefinn sást hádegistilboð á spjaldi á Laugarvegi. Þríréttuð máltíð með hvalketi í aðalrétt á kr. 4.900. Ég hvalavinurinn ætla að kíkja einhvern daginn við og smakka. Maður þarf að þekkja vini sína.

Stjörnugjöfin:  ****,  fjórar stjörnur af fimm mögulegum. Umgjörðin kemur manni á óvart, frumlegir diskar og góðar upplýsingar á vef.

Heimsmeistaratitill í Suðursveit

Á Humarhátíð á Hornafirði um síðustu helgi var tólfta Heimsmeistaramótið í Hornafjarðarmanna haldið.  Hundraðogtuttugu slyngir spilarar skráðu sig til leiks. Eftir snarpa baráttu stóð bloggvinurinn, Suðursveitungurinn og Halamaðurinn, Þórbergur Tofason, uppi sem sigurvegari. Heimsmeistaratitill á Halatorfuna. Titillinn hefur áður komið í Suðursveitina, svo þeir þekkja tilfinninguna.

Þórbergur er einnig snjall brids spilari og aðal sprautan í bridsmóti sem haldið er í Þórbergssetri á vormánuðum.

Ég tók þátt í heimsmeistaramótinu. Ég byrjaði ágætlega í undankeppninni.
Ég fékk fjóra í hagnað í fyrstu umferð, síðan fimm. Þetta leit vel út. Grunaði að það þyrfti amk 10 prik til að komast í topp 27 og í úrslitakeppnina skemmtilegu. Þá kom slæm seta. T.d. þurfti ég að spila spaða með spaðadrottningu blanka og einn tígulás. Fékk einn slag á ásinn.  Endaði ósköpin með -6. Síðan komu tvær setur á pari. Þá var ballið hjá mér búið.  Ég var því í topp 60.

Eitt eftirminnilegt spil kom upp, en spilað var nóló. Ég gaf spilin og forhönd bað um eitt spil úr Manna. Næsti spilari bað um tvö. Ekki var útlitið gott hjá mér.  Ég gat valið rest, eða tólf spil. Það hefur ekki hent mig áður í Hornafjarðarmanna. Ég ákvað að freista gæfunnar og skipti öllu út. Hafði engu að tapa. Kaupin voru svipuð, millispil enda mótspilarar með góðar hendur. Ég fékk þó aðeins færri slagi en ég átti von á.

Humar á Humarhátíð

Það var haldið austur á bóginn á fimmtudagskvöld og mætt á Humarhátíð á Hornafirði. Þetta var ágætis fjölskylduskemmtun, frekar fámennt enda kom engin slæm frétt frá firðinum.  Það var mikil samkeppni um hátíðargesti um helgina á landinu og veðurspá ekki hagstæð.

Það er gaman að sjá hversu stórann sess humarinn er að skapa sér á hátíðinni og mikil breyting frá fyrri hátíðum. Vöruþróun á humri er í fullum gangi.  Einnig hefur orðið aukning á listviðburðum og komst maður ekki yfir allar sýningarnar.

Á vefnum horn.is var frétt um að skyndibitastaðurinn Kokkur á Höfn væri farinn að selja sælkerahumarsúpu úr staðbundnu hráefni í gegnum bílalúgu. Við keyptum þennan nýja skyndibita og kom hann vel út. Humarinn var þræddur upp á spjót og hægt að nýta til ýmiss brúks. Rjómabragð var af súpunni í bland við humarseyði.

 Hin rómaða humarloka Ósmanna í Hleininni var einnig smökkuð og lagðist vel í mig enda humarinn einstakt hráefni.  Hafnarbúðin hefur einnig boðið upp á Humarsúpu í brauði og kemur hún vel út.

Sívar Árni og Bestafiskmenn buðu upp á breiða línu af humarréttum. Þar var m.a. boðið upp á nýtt afbrigði af notkun pylsubrauða. Þeir buðu upp á Humarbrauð. Þessi útfærsla kom einna mest á óvart. Bragðmikill biti á góðu verði.

Humarhöfnin,  hefur svo vakið mikla athygli á humarréttum. Það er ekta staður fyrir sælkera. Þar er meira að segja hægt að fá Humarpizzu.

Nýsköpunin í matvælagerð heldur stöðugt áfram í ríki Vatnajökuls og á heimleiðinni var komið við í Árbæ og Jöklaís bragðaður en hann kemur beint úr spenanum á Árbæjarkúm. Kom hann vel út í bragðprófnunum enda úr úrvals hráefni.

Flott auglýsing á túninu í Árbæ á Mýrum. Kýrnar eru rólegar að framleiða uppistöðuefnið í ísinn.