Guð blessi Ísland ***

Þjóðverjar töpuðu mest, þeir vilja ekki tala um það. Skammast sín svo mikið. 

Eitthvað á þessa leið segir Jón Ásgeir í falinni myndavél í heimildarmyndinni um bankahrunið, Guð blessi Ísland eftir Helga Felixson.   Þetta er ein athyglisverðasta kenningin í myndinni.

Helgi notar nýja aðferð, falda myndavél og nær nokkrum óvæntum atvikum. Sérstaklega koma ríku karlarnir skemmtilega út. Ég er ósáttur við þessa nálgun í heimildarmyndum. Þarna er farið út á grátt svæði og traust getur hæglega glatast.

Myndin segir frá þrem persónum sem eru aktíf í Búsáhaldabyltingunni. Tveir eru öflugir mótmælendur, Sturla Jónsson og Eva í Nornabúðinni og þriðji er lögga, Dúni Geirsson. Síðan er skipt á milli á útrásavíkingana, Bjarna Ármanns, Björgúlf Thor og Jón Ásgeir. Einnig kemur fv. forsætisráðherra Geir H. Haarde við sögu.  

Sturla er sýndur í nýju ljósi og kemur feikna vel út með fjölskyldunni.  Löggan sem ver Alþingi fyrir mótmælendum kemur einnig vel út. Ekta Íslendingur, fullur af hæfileikum á mörgum sviðum.

Það sorglegasta við Búsáhaldabyltinguna sem heppnaðist vel,  ríkisstjórnin féll, er að söguhetjurnar flúðu land. Láta aðra um uppvaskið eins og Sturla orðaði svo skemmtilega.

Tónlistin er góð hjá allsherjargoðanum Hilmari Erni Hilmarssyni. Myndataka er góð á köflum en fréttamyndir koma illa út.

Ágætis samantekt á Búsáhaldabyltingunni og persónum sem henni tengdust. Aðeins of langdregin og enginn sökudólgur fundin fyrir hruninu.