Öryggisventillinn

Ég var ánægður með að Ólafur Ragnar nýtti sér óvirka 26. grein stjórnarskrárinnar árið 2004 er hann sendi umdeild fjölmiðlalög til umsagnar þjóðarinnar.  Þarna var möguleiki á að stoppa lög sem þjóðin vildi ekki láta yfir sig ganga. Forsetinn væri þá öryggisventill. Ekkí átti ég von á að leikurinn endurtæki sig í vikunni og var hálf dapur þegar fyrstu fréttir erlendis frá bárust til landsins. Kúba norðursins í hraðri uppsiglingu.

Dagurinn í dag var hins vegar mjög jákvæður. Góðar og jákvæðar greinar frá virtum dálkahöfunum víða í Evrópu og Eva Joly fer á kostum. Gengið haldist stöðugt enda engin viðskipti með krónuna úti í heimi. Kannski fáum við hagstæðari IceSave samning eftir allt saman. Við þurfum að ná nokkrum atriðum í gegn, herkostnaðurinn af synjuninni er það mikill. Lækkun á vöxtum um eitt prósent væri góð búbót.

Nýja IceSave samninganefndin þarf að vera hörð og þverpólitísk. Með leiðinlegasta InDefence mann innanborðs og ekki sakar að hafa erlenda refi með í för.

En hvað á maður að kjósa í fyrstu þjóðaratkvæðagreiðslunni? Spurningin sem lögð er ferlega flókin. Við fyrsta lestur í Fréttablaðinu hélt ég að um grín frá Baggalúti væri að ræða. En líklega mætir maður á kjörstað ef nauðsynlegt verður að segja JÁ við spurningunni. Ef allt verður í frosti. Ef allt verður í góðum gír, lánin frá Norðurlöndum og AGS streyma í Seðlabankann, þá situr maður heima. Ekki fer maður að kjósa yfir sig óverðskulduð fjárútlát að nauðsynjalausu.