Fátt er svo með öllu illt

Fór á minningar tónleika um Vilhjálm Vilhjálmsson í gær. Tónlistarlandsliðið var mætt til leiks og stóð sig vel. Það er mikilvæg auðlind sem ekki verður tekin frá okkur. Umgjörðin var glæsileg. Góðir og vel merktir stólar til  að sitja á og flott myndrænt svið vel skreytt skjáum í svörtum sal Laugardalshallarinnar. Stórhljómsveit var á sviði skipuð valinum manni í hverju rúmi. Flutt voru 34  lög af nálægt tuttugu flytjendum.  Ég var í yngri kanti tónleikagesta.

Mikið var lagt í tónleikana og myndmiðillin vel nýttur. Gagnleg innslög og viðtöl komu á milli laga og myndauðu góða heild. Við kynntumst Vilhjálmi betur og tíðarandanum.  Óvæntustu innkomuna átti sonur Vilhjálms, Jóhann Vilhjálmsson í laginu Lítill drengur. Helgi Björnsson kom sterkur inn, sérstaklega í laginu Ég labbaði í bæinn. Bubbi fór vel með Hrafninn og nafni minn Rósinkrans byrjaði af krafti með Bíddu Pabbi og Heimkoma.  Einnig var gaman að heyra í Helenu Eyjólfs og Þorvaldi á sjó. Aðrir landsliðsmenn stóðu sig með prýði en þrátt fyrir mikla hæfileika, náðu þeir ekki að toppa Vilhjálm.  Upprunalega lagið er alltaf betra enda maðurinn með tæra og hreina rödd með einstæðum íslenskum framburði.   Ómar Ragnarsson átti marga texta  í syrpunni og sýnir það hversu fjölhæfur maður hann er. Besta lagið og frumlegasta framkoman var í laginu Tölum saman, en þar átti Vilhjálmur sviðið. Söngurinn var leikinn af bandi en undirleikur var fagmannlega leikinn af stórsveitinni.

Á tónleikunum fór maður 30 ár aftur í tímann. Ég náði fínni nostalgíu og tengingunni víð tímann en hann fylgir efnahaginum, en þar erum við einnig komin þrjátíu ár aftur í tíman eftir síðustu hamfarir. Þetta var annars ágætis tími, enginn leið skort.  Efni tónleikanna á vel við í dag og sáu tónleikahaldarar skemmtilegan vinkil á lagavali. Endað var á laginu Fátt er svo með öllu illt en það á vel við í dag til að setja kraft í mannsskapinn.

En hugurinn hvarflaði þrjátíu ár aftur í tímann þegar Vilhjálmur hvarf af sviðinu.

Ég man þegar Vilhjálmur Vilhjálmsson lést. Þá var ég að keppa á  Íslandsmóti í skák U-14 ára. Ég man að ég byrjaði mótið illa. Ég man að á degi tvö gekk mér vel og komst á hátt borð. Ég man að mér var rúllað upp og ákvað að koma ekki nálægt þessum snillingum á efstu borðum. Ég man eftir sigurvegaranum, Jóhann Hjartarson hét hann. Ég man að Halldóra systir var að tefla á mótinu og vakti mikla athygli en hún glímdi við nöfnu sína frá Eskifirði. Ég man að Vilhjámsæði greip um sig, ekki ósvipað og þegar Elvis lést nokkru áður.

 Eftirminnilegir tónleikar og gæsahúð gerði vart við sig.

Athugasemdir

[Hilla (IP-tala skráð) 14.10.2008 kl. 11:48]

Góður pistill Palli :0)