Réttlátir UEFA-menn

Þeir kunna að taka rökum UEFA-menn.  Ég sá glöggt snertingu markvarðar og sóknarmanns í endursýningu þegar sjónarhornið er eftir vellinum.  Snertingin er ekki eins sjáanleg þegar sjónarhornið er við endamörk.

Vonandi hætta nornaveiðarnar eftir þessa niðurstöðu.

Þetta atvik minnir mig á umdeild atvik sem átti sér stað 24. mars 1997 en þá glímdu Arsenal og Liverpool á Highbury. Fowler fékk stungusendingu, Seaman var til varnar og koma á móti. Hann náði að reka hönd í boltann. Fowler hoppaði yfir hann en féll í lendingunni. Dómarinn  benti á vítapunktinn. Fowler reis upp og benti honum á að ekki hefði verið um víti að ræða. Fowler tók svo vítið. Seaman gerði sér lítið fyrir og varði en boltinn hrökk út í teig þar sem Jason McAteer var staddur og þrumaði í netið.  Fowler hlaut mikið hrós fyrir. Mættu margir taka hann sér til fyrirmyndar.

Nokkur umræða var á eftir um atvik þetta og héldu margir fram að þó að markvörður snerti ekki sóknarmann, þá myndi hann trufla jafnvægisskyn sóknarmannsins með því að leggjast fyrir hann.

Bann Eduardos fellt niður

Jöklarnir vita svo margt

Masaru Emoto 

Japanski vísindamaðurinn Masaru Emoto gaf út bókina Falin skilaboð í vatni. Þar segir hann frá rannsóknum sem hófust af tilviljun þegar honum datt í hug að kanna betur máltækið "engir tveir ískristallar eru eins." Hann frysti vatn og tók myndir af kristöllunum og komst að því að það var vissulega eitthvað til í þessu máltæki.

Rannsóknir Emotos tóku óvænta stefnu þegar hann ákvað af rælni að sjá hvaða áhrif tónlist og hljóðbylgjur hefðu á vatnið. Þannig ljósmyndaði hann ís sem myndaðist þegar hann spilaði 5. sinfóníu Beethovens, Mozart, Bach og "Let it be" eftir Bítlana. Í öllum tilfellum mynduðust einstaklega skærir og fallegir kristallar en "Heartbreak Hotel" með Elvis Presley varð frekar ljótur og sundraður ískristall, söluleiðis allt dauðarokk. Sama niðurstaða varð þegar jákvæð orð voru skrifuð og neikvæð.

Emoto vill meina að að jákvæðar og fallegar hugsanir skili sér beinlínis út í veröldina enda erum við 70% vatn.

Sturlungaöld í íslenskum stjórnmálum                                                 

Ísinn í Jökulsárlóni er talinn vera á bilinu 600-800 ára gamall og segir Oddur Sigurðsson, jarðfræðingur að kristallarnir í þessum gamla ís séu hnefastórir. Ísinn geymir ókjör upplýsinga um fortíðina sem engan grunaði að hægt væri að kalla fram.

Ef það sem Emoto segir er rétt, að orð, texti og hugsanir hafi áhrif á vatnið og minningar varðveitist og geymist má segja að það sé sjálf Sturlungaöldin sem kelfir fram í Jökulsárlónið um þessar mundir. Það spillir ekki upplifuninni að því að fylgjast með jöklum ryðjast fram og brotna sem aldrei fyrr. Orð, textar og hugsanir sem voru á sveimi á 13. öld og lágu frosin í 800 ár losna nú úr viðjum sínum. Hvort hugmyndirnar fara aftur á kreik er erfitt að segja. Þarna brotnar ís og bráðnar frá tímum þegar stórhöfðingjar risu til valda og ríkir menn og kaldráðir lögðu undir sig heilu landshlutana, útrás og þrá eftir frægð, fram og viðurkenningu endaði með innrás. Það liggur eitthvað í loftinu og jakarnir bráðna sem aldrei fyrr.

Er árið 1262 að bráðna í Jökulsárlóni en þá var Gamli Sáttmáli undirritaður, rétt eins og IceSave og EES-umsókn. Neikvæðu hugsanirnar og aðgerðirnar á Sturlungaöld eru að hafa áhrif á mannfólkið.

Heimild:

Lesbók Morgunblaðsins, Andlit frá Sturlungaöld, laugardagur 29. apríl 2006. Andri Snær Magnson.