Seinheppnir stjórnarmenn Tottenham

Það er alveg makalaust hversu eigendur knattspyrnuliðsins Tottenham hafa getað tekið margar rangar ákvarðanir á síðustu árum. Nýjasta dæmið er að þeir ráku Hollendinginn Martin Jol og ætluðu að fá Spánverjann Juande Ramos frá Sevilla. Þegar Spánverjinn ákvað að halda áfram að vera í sólinni í Sevilla, þá sneru þeir sér aftur að Herra Jol og gáfu honum tækifæri, fjórða sætið í vor eða þú ferð!  Þetta heitir snögg U-beygja.

Fréttamenn og sparkspekingar hafa ekkert lært á Tottenham. Margir spáðu þeim í topp fjórum í vetur. Byrjunin bendir á annað. Eftir 2 umferðir voru þeir neðstir með 0 stig. Þoldu ekki álagið ekki frekar en fyrri daginn.

Förum aðeins yfir stjóra Tottenham síðasta áratuginn eða síðan Arsene Wenger tók við Arsenal í september 1996. Það segir mikið um stjórnunarstíl eiganda Spurs en stjórar hafa verið duglegir að koma og fara á White Hart Lane. Alan Sugar og fjárfestingarfyrirtækið  ENIC hafa ráðið för liðsins.

Gerry Francis var stjóri Spurs árið 1996 þegar nýja tímatalið hófst hjá Arsenal. Hann var stjóri tímabilið 1994-1997. Svisslendingurinn Christian Gross var 1997-1998, George Graham var 1998-2001, þá keypti  ENIC félagið af Alan Sugar og ráku George innan viku og réðu óskabarnið Glenn Hoddle frá Southampton en hann nýttist til ársins 2003.  David Pleat kláraði tímabilið 2003-2004. Frakkinn Jacques Santini var frá ágúst til nóvember 2004 og síðan hefur Martin Jol verið við völd. Alls eru þetta sjö stjórar á rúmum áratug ef Gerry Francis er talinn með.
 

Skrifaði í lok Hundadaga fyrir fjórðu umferð í ensku úrvalsdeildinni. En Hundadagar hafa haft spágildi varðandi veðurfar. Kannski snýst gæfan með Spurs eftir Hundadaga. Hver veit en Arsenal menn hafa ekkert á móti samkeppninni. Því voldugari nágranni, því sterkari verður Arsenal.