Hafnarfjall

9.10.2007 | 23:11

Hvaða fjall velja tveir Hornfirðingar til uppgöngu á Vesturlandi í dagsferð í október? Jú, svarið er augljóst. Hafnarfjall. Ég og fermingarbróðir minn, Arnþór Gunnarsson eyddu sunnudeginum síðasta í eftirminnilega fjallgöngu.

Hafnarfjall er þekktast fyrir að ala af sér sterka vinda sem vegfarendum um Vesturlandsveg er meinilla við. Hafnarfjall rís gegnt Borgarfirði upp í 600-844 m hæð í hæstu kollum og eggjum. Er það skriðurunnið frá brúnum og niður undir jafnsléttu, að kalla. Skriðurnar eru dæmigerðar fyrir megineldstöðvar, með grágrænni slikju og grábölvaðar til gangs. Fjallið er sundurskorið af dölum og klífur Hrafnadalur fjallið niður en þar hefur verið miðja megineldstöðvar. Eiga dalirnir eflaust sinn þátt í að efla vindstyrk. Virka sem vindgöng.

Eftir tveggja tíma rölt var komið upp á vestasta hluta Hafnarfjalls. Þar var álkassi fyrir gestabók í 800 m hæð sem Hótel Venus hafði komið upp árið 1998. Það er ávallt gaman að kvitta fyrir sig á fjöllum. Gestabókin var frá lok júlímánaðar 2005. Síðast færsla var mánaðar gömul svo umferð í september hefur ekki verið mikil enda mikill rigningarmánuður. Þokuslæðingur var yfir Faxaflóa og Skarðsheiði svo hvorki sást í hvasst Skessuhorn né tignarlegt Heiðarhorn. Bærinn Höfn sem fjallið dregur nafn sitt af sást vel í jaðri fjallsins. Borgarnes sást í þokumóðu. Það heyrðist vel í umferðinni á Vesturlandsvegi þrátt fyrir hæðarmuninn.

Eftir að hafa snætt samlokur og vatn var haldið á Gildashnjúk sem var næsti tindur í fjögurra tinda göngu. Hann gnæfir hæst tinda í Hafnarfjalli, teygir sig í 844 metra hæð. Þar er einnig gestabók. Þeir eru góðir heima að sækja Borgnesingar. Vírnet kom gestabókinni fyrir á toppnum.

Meiningin var að fara hringleið og koma niður austan megin í fjallinu, niður Klausturhólatungu. Þeirri leið er lýst í bókinni Fólk á fjöllum - gönguleiðir á 101 tind. Þegar við vorum komnir að áætlaðri niðurleið fóru að renna á okkur tvær grímur. Það var mjög bratt niður og klettabelti. Við kryfjuðum lýsinguna í bókinni einsog um ljóð væri að ræða og lögðum túlkun okkar í hvert orð. Leiðarlýsingin lýsti hinsvegar hinum hringnum og þar var lýst því að finna þyrfti geil. Eftir að hafa reynt að lesa landið og fylgja öllum vísbendingum ákváðum við að snúa til baka.

Þegar heim var komið voru menn ekki alveg sáttir. Markmiðinu var náð í að komast á fjóra tinda og kvitta í tvær gestabækur en við báðum ósigur fyrir geilinni. Því var farið á Netið og leit hafin af ferðasögum á Hafnarfjall. Eftir nokkra leit fannst frábær lýsing frá Tindátum en þeir eru að ganga á öll fjöll í endurbættu bókinni Fólk á fjöllum - gönguleiðir á 151 tind. Vefur þeirra er til mikillar fyrirmyndar. Fínar lýsingar með frábærum myndum.

Þar segir meðal annars:

"Stórskemmtileg kvöldganga um Hafnarfjall. Þarna voru sumir að friða samviskuna, höfðu krossað við fjallið út á göngu á Gildalshnjúk en ekki farið hringinn sem Bókin lýsir - aðrir höfðu aldrei á fjallið komið. Eitt af markmiðunum var að sjálfsögðu að finna geilina auðveldu gegnum hamrabeltin - margir höfðu haldið því fram að hún væri hreinn skáldskapur. Það var ekki laust við að við værum sjálf orðin þeirra skoðunar þegar nýjasti tindátinn, Gunnar Hjartarson, fann hana. Þetta varð svo lykillinn að skemmtilegri hringgöngu."

Fólkið sem kom neðanfrá gekk brösuglega að finna geilina. Hvað þá okkur sem komu ofanfrá. Svo maður gagnrýni aðeins bókina sem við vorum með, þá er leiðarlýsingin þarna ónákvæm, bæði kort og texti. Maður með hund hafði verið deginum áður og röktum við slóð hundsins. Flækti slóð hans einnig málin. Einnig hurfu allar slóðir sem hægt var að fylgja eftir að komið var niður af tindi 3. Það mætti varða leiðina að geilinni.